ZON in mijn hart
Ik heb vanochtend de zon geplukt en ben ermee gaan lopen,
nu praalt ze verder in een vaasje in een kamer van mijn hart.
Het spijt me, dat de anderen het daardoor moeten bekopen,
een monotoon grijze lucht laat de wereld achter, gans verward.
Ik heb vanochtend de zon geplukt toen vroege eerste stralen
mij liggend in mijn bed door het vensterglas wakker kusten.
Met goud, zilver noch bitcoin kan ik me zo’n wekker betalen
die mij met frêle koesterende warmte wekt, en zonder zuchten.
VOOR DE REST VAN DE DAG STRAALT DE ZON NU IN MIJ
rdckx 29 04 2018
(hoe enkele minuten een ganse dag kunnen beïnvloeden)
Reacties op ‘ZON in mijn hart’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!