Vissersschip

Schrijven met enige perfectie
Snijden messcherp
De golven zijn diep en donker

Vochtig zout bijt door hersenpannen
Leren huiden
Katrollen van houten morelen
Hijsen het net voor de allereerste keer

Voor je ‘t weet wordt je gegrepen
Recht in je gezicht
Witheet koud schuim op je lippen
En je haren plakken aan gele poten

Schreeuwt krijst en bromt oliedonker van het onvervuld verlangen en schouders van een rijdier dat is gefokt voor

Ronddolen met doel maar nimmer
Zijn eigen golven zal slaan

Jij staat als schreeuwlelijk koningin
Op de kop wit/zwart/geel te staan
En te kijken hoe het lopend buffet voor je naar boven wordt gehaald de één

Zijn dood de anders zijn zeebanket
Slaatje

Te slaan