vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn hart verdwaasd
Wat een pijn
Zacht uitgedrukt
Word mijn hart
Uiteen gerukt
Donkere wolken
Trekken samen
Vormen een beek
Van mijn tranen
Onrustig dwaalt
Mijn hart verdwaasd
Terwijl mijn hoofd
Waanzinnig raast
Zo verloren
Voel ik mij
Niets en niemand
Maakt me blij
De liefde vloeit
Zomaar weg
En ik heb
Gewoon pech
Het is voorbij
Het is geweest
Dit antwoord
Altijd gevreesd
Ik voel me
Niet geliefd
En ergens ook
Diep gegriefd
Er vloeit bloed
En het loopt
Nu mijn hart
Niet meer hoopt
Reacties op ‘Mijn hart verdwaasd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!