vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Maagdelijk wit
ik was gestopt
kon geen welbevinden
meer aan kleuren binden
vormen konden
mijn grote vragen over
alles niet meer dragen
de compositie werd
een doolhof waar in
ikzelf geen uitweg zag
doeken staan mij
vragend aan te kijken
wie hen gaat beschrijven
in dit repeterend
ochtendlijke spel voel ik
mij verliezer en besef dat wel
maar vandaag ga ik winnen
nog is het linnen maagdelijk wit
maar de penselen zijn al geschikt
wil melker
08/03/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
08-03-2018
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Schilderen SchilderijenReacties op ‘Maagdelijk wit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!