De Droom

Uit 'Het absurdistisch universum'

Ik liep achter een te hoge muur
ik hoorde er niets ik zag er niets
overheen maar wist dat ik daar liep
mijn spiegelbeeld in diep zwijgen

hij leed achter de stenen wand
hij zei er iets hij wenkte er iets
hierheen maar wist dat hij daar leed
mijn evenbeeld in hoog roepen

wij zijn samen bij de poort gekomen
wij zagen elkaar langzaam gaan vervagen
in een wolk van als voorbije dromen
alleen bleef de liefde die wij zagen.

Guido van Geel