vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Meisje
Een glimlach zo mooi zo puur.
Haar lippen zo rond zo zacht.
En toch zie je dat ze zich verschuild achter een muur.
En zie je de pijn terwijl ze glimlacht.
Ik wil haar helpen, maar ze ziet me niet.
En toch blijf ik het proberen, om die echte glimlach terug te brengen.
Ze rent alleen door een doolhof van verdriet.
Ik probeer om weer geluk met haar hart te vermengen.
Maar het lukt niet, ze wil het niet zien, tot mijn grote verdriet.
Reacties op ‘Meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!