vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
SPROKKELHOUT
in het van God verlaten mensenbos
Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen
Kijk eens in de poppetjes van mijn ziel
Wat kan je daar zo tegenkomen
Gelukkig en verdrietig zijn
Veel liefde en geen haat
Utopia’s dromerij
Een wereld in harmonie,
Samenhorigheid, gelijkheid
Symfonie van positieve dingen
blije zaken die mijn hart doen springen
gesprokkeld in een winterskoud roverwoud
rdckx 10 2016
Reacties op ‘SPROKKELHOUT’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!