vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Geen dromen meer
Een leven met dromen
het mooiste wat er is
En dat is juist wat ik zo mis
elke teleurstelling moet je weer overwinnen
met het gevoel weer opnieuw te moeten beginnen
Vroeger was ik jong, en kon ik de hele wereld aan
Maar het leven is alles
Behalve een zorgeloos bestaan...
De kunst is om je dromen niet te laten gaan
Want als je dat doet...
Voel je je als een boom
Met nog maar één blad
Je voelde je nog nooit zo kwetsbaar
Je denkt voortdurend: nu is het klaar
Het kan ieder moment gebeuren
Dat je laatste blad gaat vallen
En dan lig je daar...
Helemaal uiteengevallen.
Reacties op ‘Geen dromen meer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!