vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Steun
Onmacht, tranen en boosheid
Iemand op sterven je hebt het
niet in de hand
Groot verdriet en frustratie aan
de familiekant
Een luisterend oor en een schouder
om op te steunen
Dat is wat wij voor die gevoelens
kunnen betekenen
Even samen zitten, samen kijken
Het samen verzacht het eenzame
wachten aan de rand van het bed
Een groet, een wens en een knuffel
aan het einde van je dienst
Het is zo simpel en zo klein, maar
voor de naasten zo ontzettend fijn
Reacties op ‘Steun’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!