Jonkheer de Wit
Jonkheer de Wit
Het weiland is bedekt met sneeuw
En ons slootje iets wat bevroren
De koude verklapt tijdig
Dat Jonkheer de Wit is geboren
Hemelse danseresjes vallen uit de lucht
En maken een pirouetje samen met de wind
Temperaturen zijn dichtbij het nulpunt
Waar het donzen dekbed van Jonkheer de Wit …
Ons aangezicht als een wonderlijk sprookje belicht
Het ondeugd hoort stemmen onder haar voetjes kraken
Ze springt op en vindt dat maar raar
Ze probeert een rokje uit het hoge te raken
Maar dat blijft dan plakken in haar haar
Moeder natuur zingt haar liedjes stil
En doet graag wat ze wilt
De bomen zijn gaan slapen
Onder het donzen dekbed en het satijnen laken
Vandaag zullen we opnieuw een wandeling maken …
In dit wonderschone winter bewonderland
__ // __
© Persoonlijke woorden geschreven door Madeleine Oppelaar. 22 December 2017. Tijd close 12:23 uur. Gelieve niet kopiëren zonder een schriftelijke toezegging van de auteur zelf. Hiervoor onze dank !
Reacties op ‘Jonkheer de Wit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!