vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verloren
De mist legt zijn
schimmige hand
op mijn schouder
de straten zijn leeg
ik voel mij
zoveel ouder
elk geluid
een zweepslag
in mijn oren
wandel ik langs zerken
zie afgesneden bloemen
ook zij zijn ooit geboren.
Reacties op ‘Verloren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!