1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

In verdronken grijs

het orkest is niet
vooruit te branden
ik voel klam zweet
opkomen in mijn handen
als ik op noten jaag

stroperig golft
een oceaan aan tonen
in verdronken grijs
alle opgezweepte koppen
betalen zo in schuim hun prijs

er zijn geen brekers
die dwars liggen in een
vals akkoorden soort
zij hebben niet gescoord in
gruwelijke middelmatigheid

toch stript wind
met valse luwte en
vervaarlijk scherp basalt
een diepte die het orkest met
plotseling staccato overvalt

violen vlagen tussen
paukenslagen trompetten
schetteren tegendraads in
deze waterval muziek en ik
zing eindelijk weer een hemels lied


wil melker
15/12/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Nuziek Orkest Zingen

Reacties op ‘In verdronken grijs’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

In verdronken grijs