Mijn eigen lijden
Mijn masker opgezet
Loop ik mijn kamer uit
Een goeie morgen zoen
Een lach op mijn gezicht
Niet latend zien wat ik voel
Dat mag alleen in het donker
Daar mag ik andere niet mee belasten
Dat is voor mij alleen
De pijn als ik moet zeggen
Dat iets echt niet gaat
Een afspraak af moet zeggen
Voelt of ik mezelf in de steek laat
Savonds veilig in bed
Mijn deken omarmt me
Hij troost me om het verdriet
Lig ik veilig met mezelf
Ik wil dat niemand dit ziet
Niemand die ziet
De pijn die ik heb
Het masker af
En de vermoeidheid in mijn gezicht
De vermoeidheid die parten speelt
In slaap vallend in de bus
Hopen dat mijn dierbare het niet zien
Zodat ik hun bescherm
Voor mijn eigen lijden

Ingezonden door
Geplaatst op
12-12-2017
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
HetlevenReacties op ‘Mijn eigen lijden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!