vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vergeven.
't Zit soms diep verborgen
bedekt met haat en pijn
't worstelt elke morgen
met waarheid of met schijn
't Zit vol hoop te wachten
op erkenning en op recht
die het leed verzachten
met de Liefde onderlegd
't Hart kan niet echt stralen
door een wond die openligt
als 't recht niet valt te halen
blijft vergeving onbelicht
Trots zal moeten wijken
voor al 't gedane leed
zodat wij begrijpen
wat Jezus voor ons deed.
www.robertdoek.nl
Reacties op ‘Vergeven.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!