vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eenzaamheid
Weet je nog die mooie tijd?
Dat wij niks wisten van eenzaamheid.
We hadden alleen elkaar,
En waren onvermoeibaar.
Er was niks anders te zien,
De liefde van ons was bovendien
Het beste wat ons kon overkomen,
Maar we hadden het moeten zien aankomen;
Het werd teveel,
Onze liefde werd optioneel.
Eenzaamheid
Het kent geen tijd
Nooit iemand om je heen
Geen vrolijkheid.
Willen dat er iemand bij je is,
Wakker worden zonder gemis.
Een reden hebben om op te staan,
De dag doorkomen zonder een traan...
Ingezonden door
Geplaatst op
20-02-2009
Over dit gedicht
iedereen maakt het wel eens mee:'(
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Optioneel Vermoeibaar VrolijkheidReacties op ‘Eenzaamheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!