jij en mij

Waar zoek ik toch naar
Vraag ik me soms af
Mijn hart verlangt naar iets
Naar iets dat jij me gaf

Het was iets heel bijzonders
Het bloeide in mijn ziel
Het opende mijn tralies
En al was het heel subtiel

Ineens is het zo duidelijk
Nu jij er niet meer bent
Ineens voel ik zo sterk
Dat jij het was die mij kent

We dansten en we stoeiden
We draafden en we sliepen
We lachten en we loeiden
We klaagden en we riepen

Ons kon het niet schelen
Bij elkaar waren we veilig
Bij elkaar waren we heilig
Samen konden we helen

Dat is het misschien wel
Een veilige plek voor ons twee
Zonder oordeel zonder druk
Nam dit ons beide mee

Helaas kon het niet blijven
Dat wisten we allebei
Er zou een eind aan komen
Een eind aan jou en mij