vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Uit oude roots
ik heb gesnoeid
in de meest
wonderlijke perspectieven
alles weggeknipt
wat me ooit heeft geboeid
soms verbaasd
ook vaak teleurgesteld
heb ik die toekomst
met hartzeer geveld
en weer geëgaliseerd
nog resten uitvalsrouten
begaanbaar in open terrein
niet meer de sociaal
ingewikkelde constructies
zoals ze vroeger plachten te zijn
toch ligt het overige
niet braak want welig
schieten jonge scheuten op
uit oude roots naar licht
dat naar vernieuwen smaakt
wil melker
04/11/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
04-11-2017
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven VernieuwenReacties op ‘Uit oude roots’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!