1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Het raakt je

Het raakt je ik voel het
maar jij lacht en zucht
we lopen door terwijl de regen blijft vallen
van binnen is de bliksem te voelen
bladeren kraken onder onze voeten
de wind tilt ze op en daar komen de tranen
deze strijd kan ik niet winnen
nee zeg ik maar het is niet jou schuld
wat kan ik doen vraag je
leven blijven leven en niet stoppen
maar hoe dan hoe kan ik doorgaan
terwijl ik weet het gaat mij slopen
omdat het leven je ooit gegeven is
hoor je omdat je hart nog tikt
je hebt nog genoeg om voor door te gaan
niemand vraagt om wat hij of zij is overkomen
maar de tijd die nog rest moet je stralen
en dat kun je als geen ander
tranen komen gerust, nog heel veel
maar je lach wil ik ook blijven horen
Ik sta naast je en zal je steunen
voor de rest moet je het zelf willen doen
geen mens kan je de zekerheid geven
hoe het verder in het leven zal gaan
en iedereen zal zijn eigen gevecht leveren
Ik vraag je alleen om te blijven stralen
tot je laatste ademhaling is gedoofd
je bent sterker dan je denkt daar zul je achter komen vroeg of laat.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Eenzaam Herkenning Liefde

Reacties op ‘Het raakt je’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Het raakt je