Een vorige tijd

ik hoorde
struiken praten
had eerst weinig
in de gaten maar
een vleugje wind
droeg hun woorden
hoorbaar dichterbij

keek spiedend
om mij heen naar
een andere bron
zag gefilterde zon
in het donkere groen
rook de vage geur
uit bewegen van toen

een vorige tijd die
seizoenen herspeelde
in het decor van heden
daarbij declamerend
van elkaar lerend
hoe te leven in de
menselijke maatschappij

ik bewoog
woorden stokten
praten was vergeten
een mager ruizelen
deed het zonlicht
verbleken in de stilte
van niet willen weten


wil melker
22/10/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl