Zomer 1955- najaar 2017
Amsterdam kaal en verward
de stad nu zonder Eberhard
voorbij de zomer met zijn laatste kracht
waarin hij nog de taal van liefde bracht
Met de wijsheid van de straat
de brutaliteit van de advocaat
niet voor het pluche of het dure pak
met mensentaal het meest op zijn gemak
Onmatig in zijn werklust, een jager
geen zelfbeklag, nooit een klager
hij was geen Amsterdammer, maar werd het wel
bikkelhard, charmant en razendsnel
Hij was burgemeester van een stad
maar ook zo veel meer dan dat
laten we in zijn naam een brug gaan bouwen
met daarop het woord vertrouwen.
www.josevanrosmalen.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
07-10-2017
Over dit gedicht
in memoriam geicht Eberhard van der Laan
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering VanderlaanReacties op ‘Zomer 1955- najaar 2017’
-
Precies beschreven zo hij was. Precies beschreven zoals velen het voelen. Ik weet dat je met dit gedicht niet voor de sterren ging. Mag ik ze daarom via jou aan Eberhard opdragen?
Verwijderde gebruiker - 09-10-2017 om 13:07