1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

IK ZAT IN MIJN LEUNSTOEL EN SLIEP

IK ZAT IN MIJN LEUNSTOEL EN SLIEP

Ik zat in mijn leunstoel en sliep
Toen kwam er een engel die riep:
"Hans, je moet snel ontwaken
Om een mooi gedicht te gaan maken!"

Mijn hoofd dat deed me zo zeer
Ik zei: "Graag een andere keer!"
Maar toch, in het spaarlampenlicht
Zocht ik nog naar een toonbaar gedicht

Ik dacht: als ik even
Wat zachtjes mag zweven
En dromen laat komen
En woorden laat stromen
Misschien is het dan niet te laat?

Misschien dat het dan toch nog gaat?

En misschien komt er dan, vederlicht

Komt er toch nog een soort van gedicht?

Maar het is, vrees ik, teveel gevraagd
De woorden zijn krom, afgezaagd
Dus rook ik nog één sigaret
En ga dan gewoon maar naar bed

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Over een vermoeide dichter die naar bed moet

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Bed Gedicht Laat

Reacties op ‘IK ZAT IN MIJN LEUNSTOEL EN SLIEP’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

IK ZAT IN MIJN LEUNSTOEL EN SLIEP