Reflectie

Er staat een meisje een de bushalte
Ze staart naar de raam
en in de reflectie ziet ze zichzelf staan
Ze voelt de regen vallen op haar gezicht
en doet voor heel even haar ogen dicht
Ze droomt van een plek waar ze nu zou willen zijn
Ze denkt aan bloemen, velden, haar eigen paradijs
even hoort ze niets meer van wat rond haar gebeurt
Zoals dat kleine meisje dat heel de tijd maar zeurt
Ze doet haar ogen weer open
het voelde best wel fijn
ook al dat ze liever zichzelf niet zou zijn
De bus komt aangereden en de remmen piepen zacht
even komt ze los van waar ze net aan dacht
nog keer kijkt het meisje haar reflectie ver voorbij
Zet haar muziek op en denkt even niet meer aan de pijn

maar
het paradijs is niet egt
en de regen is een traan
het meisje dat in de raam staart
enkel ik ken haar naam