Winter
Weldra donderen de eikels door de takken
kletsen de paardenkastanjes op de keien
en zijn de lijsterbessen allemaal opgevreten
en begint het seizoensgebonden gedwarrel
het duurt geen paar maanden of meer eer
boerenkool, uien, spek en mosterd
bergen vormen op je dampend bord
met stoofperen of zoiets anders toe
maar niet getreurd het is zo gebeurd
het speenkruid ligt al in de wacht
de knoppen zijn allemaal al aangelegd
het is simpelweg nog even en dan botten.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
11-09-2017
Over dit gedicht
‘Als getij verloopt, verzet men de bakens’, zei de strandjutter en gooide de aangespoelde boei achter het duin.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel TijdReacties op ‘Winter’
-
Deze laat weinig aan de verbeelding over. Overigens vind ik je abstracte werk vol poëtische symboliek en bombast ook niet te versmaden.
Verwijderde gebruiker - 18-09-2017 om 22:31