vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Op de keien
ik wist het licht
voelde donker
in slecht zicht
hield me staande
op de keien waar
anderen glijden
nog had ik perspectief
geen wanhoop in ogen
die niets meer geloven
je zwaaide en het
was geen afscheidsgroet
dat deed me goed
jij bepaalde richting
in mijn leven zonder
direct leiding geven
met lieve compromissen
maar naar het waarom
heb ik altijd moeten gissen
wil melker
23/08/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Op de keien’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!