vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Licht autistische routine
ik ben geen
meester geworden
in edele kunsten
ook het schoonschrift
der poëzie ben ik
nooit machtig geweest
kon wel schrijven
maar de magische vonk
wilde niet brandend blijven
vaak heb ik gebeden
ben uit mezelf getreden
maar miste pen en papier
die bleven hier in hun
grondstoffelijk verschijnen
konden niet zomaar verdwijnen
kenden de licht
autistische routine van paren
naast elkaar en niet scharen
discipline en ambacht
dat is mijn kracht maar zo
af en toe een blik in de hemel mag
wil melker
17/08/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Licht autistische routine’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!