Kerstmis 2016 UM

Eindeloze leegte ademt weer
de diepte tegemoet.
Mijn huid voelt koud en is niet meer te warmen.
Contouren van jouw warme lichaam
verdwijnen in de rauwe werkelijkheid.

Je bent niet meer, het was te kort
om lief te houden.
Mijn hart schreit stil,
het vacuum is geschapen.

De innerlijke strijd, zo moe
in 't ogenblik gevangen van de scherpe pijn
niet te dragen daagt zij uit in uiterlijke schijn.

De stilte oorverdovend
schampt mijn hart.
Geen rust die weerkeert
verlangen blijft mijn lief,
totdat je mij voorgoed bemint.