DE KOORDIRIGENT

DE KOORDIRIGENT

Iedere week gaat hij vol van ambitie
En vol goede moed naar de koorrepetitie
Hij wordt soms geprezen, maar vaker miskend
Die moedige held, de koordirigent!

Stipt om acht uur staat hij steeds weer startklaar
En wil gaan beginnen, nou, vergeet dat dus maar!
Dat kan helaas niet tot zijn grote verdriet:
Want het halve koor dat is er nog niet

De koordirigent wordt een beetje zwartgallig
Maar na een kwartier is het koor toch voltallig
En na deze lastige startproblemen
Kan het zingen ten slotte een aanvang nemen

Als eerste zijn daar de stemoefeningen
Bedoeld om wat beter te kunnen zingen
Doch helaas door veel koorleden danig betreurd
En waarover dus flink en fervent wordt gezeurd

Maar daarna start toch werkelijk de koorrepetitie
En wel met een gloednieuwe koorcompositie
Die de maestro met de diverse dames en heren
Met vuur (dus con brio) in wil gaan studeren

De koordirigent schreeuwt: "Piano! Piano!"
En: "Diminuendo!, Crescendo! Allegro!"
Maar de dames en heren die geven niet thuis
Want ze lezen geen noot, zo groot als een huis

En al weet men van de noten dus veelal geen zier
Men zit met zijn neus toch diep in het papier
En ziet al te vaak tot diens bitter verdriet
De zwaaiende dirigent zelden of niet

Maar is dan om tien uur het zingen gedaan
Ziet men de koristen naar buiten toe gaan
Tevreden en vrolijk gaat men weer naar huis
En vergeet weer de noten, de mol of het kruis

Maar ook volgende week gaat hij weer met ambitie
En vol goede moed naar de koorrepetitie
Slechts zelden geprezen en veel vaker miskend
Die moedige held, de koordirigent!