vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het meer
Elke dag ,
loop ik langs het meer.
En elke dag,
zit daar een meisje neer.
Dagen vol tranen,
dagen vol pijn.
Elke dag,
wilt ze alleen zijn.
In elkaar gedoken,
vol met angst.
Kom je in der buurt,
dat maakt haar het bangst.
Ik wil haar zo graag helpen,
maar ik kan het niet.
Iets houd me tegen,
iets wat niemand ziet.
Dan vind ik de kracht,
maar loop tegen de spiegel.
Dat meisje dat ik zie,
is een weerspiegeling.
Van het meisje,
dat ik geworden ben.
Het spijt me zo,
dat je dit gevoel zo goed kent.
Ingezonden door
Geplaatst op
31-07-2017
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MeerReacties op ‘Het meer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!