vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Klein meisje
Klein meisje,
gevangen in onzekerheid.
Vroeger kon ze lachen,
in iedereens aanwezigheid.
Klein meisje,
zoveel pijn en verdriet.
Je verbergt je tranen,
omdat je niet wilt dat iemand ze ziet.
Klein meisje,
met je hartje vol pijn.
Ik zie het,
je wilt gelukkig zijn.
Klein meisje,
met je ogen vol angst,
zeg mij eens,
wat maakt jouw het bangst.
Ik wil je bevrijden,
en geef jouw mijn hand.
Met jouw vluchten,
naar een ander land.
Maar dan raak ik de spiegel,
en ik schrik.
Want dat kleine meisje,
dat ben ik.
Ingezonden door
Geplaatst op
31-07-2017
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KleinmeisjeReacties op ‘Klein meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!