vergaan

Spanning,
door heel mijn lichaam.
Zo onzeker,
dat ik me er vaak voor schaam.

Ik wil rennen,
heel hard en ver.
Tot mijn longen geen lucht meer bevatten,
en heel mijn lichaam trilt.

Ik wil vrij zijn,
van alle spanning en pijn.
Gewoon de lucht kunnen ervaren,
en niet vast zitten aan de lijn.

Ik wil de zon zien,
en hem zien vergaan tot de maan.
Maar er gebeurd zoveel,
en dat brengt mij van de baan.

Mijn hoofd op hol,
mijn hart helemaal verslag.
Ik wil gewoon vrij zijn,
en kunnen genieten van een lach.

Laat me leven,
laat mij vrij.
Al is het maar voor even,
Ik wil gewoon even vrij zijn.