vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Water van de zee
Langzaam loop ik naar het water,
naar het water van de zee.
Die langzaam mijn voeten raakt,
en neemt mijn beleving mee.
De golven die komen,
en kapot slaan op het strand.
Geeft mij een goed gevoel,
sta van binnen in brand.
De kou die mij overspoeld,
en me zo levend laat voelen.
Het water wat me meeneemt,
en mijn gedachte laat zwoelen.
Het neemt mij mee,
ver weg van hier.
Zee neem mij mee,
alsjeblieft doe mij een groot plezier.
Ver weg van mijn gevoel,
ver weg van mijn pijn.
Zee laat mij alsjeblieft,
mezelf zijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
30-07-2017
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
WaterReacties op ‘Water van de zee’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!