Slapen
Elk moment wil ik slapen,
het geeft op dat moment zoveel rust.
Gewoon even niets meer voelen,
en alles kan laten vallen met een zucht.
Alleen maar even slapen,
dat lijkt mij zo fijn.
Even geen problemen,
wat zal dat mooi zijn.
Alleen maar kunnen dromen,
van een beter leven dan dit.
Dromen over van alles,
en even geloven hoe dat zit.
Wakker zijn is een kwelling,
een dagelijks gevecht.
Laat mij nou maar slapen,
dat is alles wat ik zeg.
Dromen over vliegen,
hoog tussen de wolken.
Maar als ik wakker word,
voel ik me bedolven.
Laat mij nu maar even,
zodat ik slapen kan.
Gewoon even niks voelen,
duurt dat maar lang.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-07-2017
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
RustReacties op ‘Slapen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!