klok

Ik kijk op de klok
Hier zo voor me
Op de muur

Tel de seconden
Terwijl ik adem
Zwaar en drukkend
Sinds het afgelopen uur

Mijn gedachten maken beren
Hevig sleurend
Aan mijn humeur

Alles donker vol gevaren
Boos en pijnlijk
Als zwartgallig onweer
Daalt ze neer

En ik weet
Het duurt maar even
Over zal het gaan
Licht verdrijft de regen
En ook dan zal ik nog staan

Maar de tikken
Blijf ik voelen
Hoewel de tijd zal verdergaan

Telkens weer bewust
Dat ik nooit zal weten
Wanneer het donker
Toe zal slaan