Verwenste kennis
Hoe kan ik je nu nog,
appel van mijn oog,
opsolferen met een God
die zijn schepping
de rug heeft toegekeerd,
of zijn wij dit altijd geweest,
kinderen aan hun lot overgelaten
en droegen wij op zoek naar geborgenheid
in onze onwetenheid een roze bril,
gedomineerd door angst voor ‘t onbekende?
Is kennis de verdoemenis van onze tijd,
geloof opgeofferd aan weten,
naïviteit door wetenschap achterhaald ?
14 02 2016 rdckx
Ingezonden door
Geplaatst op
30-05-2017
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 94 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geloof Kennis WetenschapReacties op ‘Verwenste kennis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!