vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Troost
Als morgen niet meer is,
en geen dageraad nog komt,
verdampen dromen in wolken,
tranen die als regen binnensijpelen
in harten met warme gedachten
Als verdriet steeds weer komt knagen,
herinner je dan de mooie dagen,
pijn en herinnering, beide blijven,
maar op een dag zal je zien
dat de kracht van de herinnering
alle pijn met een glimlach bedekt
04 2015 rdckx
Reacties op ‘Troost’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!