De Dood bedrogen

De dood bedrogen

Als kind joeg me de stuipen al op 't lijf...
ik zag je als spook of het meest griezelige heksenwijf...

Als sluipmoordenaar lig jij altijd op de loer...
leeftijd,verdriet,angst doet jou geen moer...

Het enige waar jij van geniet en wat jou voldoening geeft,
is het huiveren voor jou,het verdriet en onbegrip dat er door jou leeft...

Je geniet ervan het zinloze van jezelf elke keer weer te tonen...
Enkel met ontroostbaar verdriet kunnen we jou belonen....

Maar ondanks dat jij mij blijft bestoken met sterfte om ook mij te pakken,
blijf ik je keer op keer verlakken...

Want dood,ik blijf me tegen je verzetten..
tot nog toe kon je mij dat niet beletten...

Ik weet dat jij naar mijn dood blijft streven...
Maar helaas,je bent te laat,want stiekum heb ik al intens genoten van het
leven......

Voor jou geen mededogen ,