Schaduw van geluid

ik dwaalde in het wit
stilte dwarrelde in
fragmenten uiteen

kleefde en beklemde
geen enkel impuls
drong daar door heen

er was te weinig afstand
om alleen te zijn in pijn
die ik niet delen kon

ik snakte naar contrast
het onderscheid dat
weten liet waar ik nu was

miste de kleine
schaduw van geluid in
lichte trilling op mijn huid

tot jij mij raakte
met warmte uit het niets
de eerste kleuren maakte

heb je gezicht
geboren zien worden
in een hemel van licht

jouw liefde is terug
volmaakt in het paradijs
waar ik jou als eva wist


wil melker
08/05/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl