Tegenpolen
Met vleugels zonder veren
vlieg je weg naar een wereld
waar mensen zich haasten om te laat te zijn
vlieg je weg naar die plaats
waar graffitibussen kussen achter een hoek of een doek
daar waar de zon nooit is geweest.
De bakker aan de overkant van de straat
smeert zijn lippen met sesamzaadjes
hij zegt dat in de winter het water breekt
en monden verdorren
tijdens protesten tegen superieuren
tegen zij die regeren zonder een handboek te raadplegen
zonder het rijmschema van de geschiedenis te kennen.
Ik geloof niet in de filosofie
die staat genoteerd op een katoenen trui in de winkel
everything is possible
bij mij is alles bijna
bijna de onmogelijke onwetendheid van de kennis
bijna de makkelijke keuze van een dilemma
bijna bijna bijna
Ik heb ooit gelezen in een dagblad
dat je alle mensen moet behandelen als een object
als ze dezelfde naam hebben als je ex
en dat die mensen tweelingen worden in de hemel
jij in de hel moet leren
hoe je iemand vergeet
langzaamaan tot je geen huid meer hebt.
Reacties op ‘Tegenpolen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!