EEN KAPITEIN UIT DELFZIJL

EEN KAPITEIN UIT DELFZIJL

Een kapitein uit Delfzijl
Hield steeds een oogje in het zeil
Als hij in Callantsoog of Veere
Een mooie dame zag passeren

Maar trachtte hij, om zo te zeggen
Het met zo'n dame aan te leggen
Dan zag men hem steeds zeer ontdaan
Rood als een boei, het schip in gaan

Op zee ging hem geen zee te hoog
Maar hier aan land hield hij 't niet droog
Want stelde hij de huwelijksvraag
Kreeg hij steevast de volle laag

Hij dacht bedroefd: "Ik geef het op!"
En koos toen weer het ruime sop
Maar was ie op zijn schip in touw
Dan dacht ie toch weer aan een vrouw

Opeens zei hij: "Hee, wat is dat?
Wat zit er daar nu op het wad?"
Hij hield verbaasd zijn adem in:
Het was een heuse zeemeermin!

Hij heeft haar daarop onversaagd
Meteen ten huwelijk gevraagd
De zeemeermin heeft toen (ja echt)
Na even denken, ja gezegd!

Toen gaven ze elkaar een kus
De kapitein is nu dan dus
Ten slotte een gelukkig man
Zoals je wel begrijpen kan


Hij zei: "Nu zijn mijn mooie dromen
Na al die jaren uitgekomen
En wat het allerbeste is:
Een zeemeermin is vlees en vis!"