1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Huismusje

Huismusje

Voor de laatste maal door de Zoutmanstraat
Als ik de deur achter mij gesloten laat
Vanuit het stille zwijgen staar ik in de ogen
Van de mooie frêle Lente die zo liefkozend floot

‘Laat me jou toch al mijn zachtheid toezingen
Vertrouw op mij en vertel me wat er scheelt…’

Ik werd gedragen langs de stem van het hemelse licht
Als een uitgelaten a capella opgevoerd door de wind
Ietsjes verward dropen we af naar de Brabantse zon
Zodat we daar saampjes de ‘Amor’ ervoeren konden

‘Laat me jou toch met al mijn zachtheid toezingen
Vertrouw op mijn hart en vertel me wat er scheelt
Laat me jou liefhebben en het jou geven wat je wilt…’

Ik wandel door de tuin van het leven
Ik blijf onderweg en op zoek naar een wat petieterig even

‘Als je mij toelaat dan zal ik jou van alles leren
-(Wat ben je weer laat, nu ben ik moe)-
Alles wat ik weet wat de naamkaart liefde heeft
-(Ik wil nu slapen, de luiken vallen toe)-
Sla je vleugels nu om mij heen
-(Een zachte schemering, door het maantje)-
Je zal zien dat onze liefde morgen heel anders zal zijn…’

27 jaar later, lig ik in het tuintje op deze mooie Lentedag
De kleine spint naast mij innig haar spel in het gras
Er blaast een zachte wind, het zonnetje voelt warm
Maar nu heerst er het diep verlangen van jouw arm

‘Maar hoe moet ik het haar gaan opbiechten dan
Dat ik jou al zo lang stilletjes lief heb gehad …’

De 'Amor' heb ik vandaag uitgesteld
Jij hebt een ander en vrijt nu openlijk in het veld
Het oude deuntje komt vast niet meer terug
Haar geschiedenis is verteld
Het musje gaat nu zwijgend terug naar huis ….
En slikt het laatste kruimeltje weg

__ // __
Persoonlijke woorden zijn geschreven door © Madeleine Oppelaar. Datum 21-04-2017. Tijd close: 22:45 uur.
Verboden te kopiëren zonder een schriftelijk schrijven van de auteur. Dank!

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Je verlaat je ouderlijk huis voor de liefde. De werkelijke liefde durf je niet ontvangen wegens eerdere ervaringen. Tot dat je je tweelingziel tegenkomt. Beide houden ze diep van elkaar, maar zijn stilletjes over de werkelijke liefde wat ze voelen..

Geef uw waardering

Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Alleenstaan Liefde Verlies

Reacties op ‘Huismusje’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Huismusje