Zonder Kompas

Ik kan me niet meer voorstellen
welke fout het mee begon.
Maar ik weet wel dat ik het
met mijn krachten overwon.

Maar nu weken later
denk ik echter.
Doe ik het nou zo beroerd
en ben ik niet zo'n vechter.

Want steeds stapje voor stapje
tikt de klok mij aan.
Het is zo verwarrend
hoelaat zal de wijzer slaan.

Ik begon in het Nederlands
toen ging ik in het plat.
Maar volgens mij is ruw
nog veel erger als glad.

Welke taal ik ook spreek
of welke ik niet kan verstaan.
Er is op dit moment
geen ene bal meer aan.

Over ballen gesproken
ze zijn rond groot en klein.
Maar waarom rolt de mijne niet
het zal wel een ovale zijn.

Of ligt het aan de wind
en waait hij continu naar west.
Want achja hier in het noorden
werkt dat dan niet best.

Ik kan honderd dingen denken
maar schijnbaar niet dat ene ding.
Want waarom val ik in de put
als ik er daarnet nog boven hing.

Ik denk dat ik toch weet waarom
het is de innerlijke kracht.
Ik was overtuigd dat ik sterk was
word ik daarom neer gebracht.

En toch ben ik wel overtuigd
dat ik vol zit met wil en moed.
Maar dat ik toch nog twijfel
over wat een ander doet.

Waarom is het in het oosten
niet zoals in het westen.
En waarom zijn er boeren
die zo onlogisch gaan bemesten.

Het hele doel is toch
om het land goed te maken.
Waarom zul je dan zonder duidelijkheid
je mede mens afkraken.

Wat heb ik toch zo fout gedaan
dat de wereld toch zo doet.
Nee absoluut ik deed ook fout
maar momenteel bedoel ik goed.

Hoop toch dat hij nu ontdekt
dat ik veel goed wil doen.
Maar nogmaals ik begrijp het niet
waarom is het ineens anders als toen.

Had graag willen weten
wat de echte reden was.
Maar ook vanuit hier merk ik
dat ik leef zonder duidelijk kompas.