vorige gedicht
vorige gedicht
Leven met pijn
Altijd een lach op mijn gezicht
Daar sta ik om bekend
Een sterk meisje dat maar doorgaat
Dat het woord ‘stoppen’ niet kent
Ik wil er heus wel over praten
Maar hoe moet ik beginnen
Een chaos is het in mijn hoofd
De strijd valt niet te winnen
Elke dag weer heb ik pijn
Mijn knie is het probleem
Ik word beperkt in wat ik doe
Daar kom ik niet omheen
Doktoren heb ik vaak gezien
De pijn die ging niet weg
Het heeft mij zo onzeker gemaakt
Dat ik het niet meer red
Ik zit in mijn examenjaar
Maar leren kan ik niet
Gedachten ergens anders
In pijn en in verdriet
Reacties op ‘Leven met pijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!