1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Vermist

Nevelig landschap, in het onbekende verzeild
Een hoop mist voor de ogen, niets afgepeild
Geen uitweg, achter een ondoordringbaar gordijn
Elk teugje adem zou het laatste kunnen zijn
Nergens een lichtpunt, geen zon te bespeuren
Eigenaardige geluiden, onverenigbare geuren
Niemand had zoiets ooit kunnen voorspellen
Terneergeslagen, vertrouwen aan het vervellen
Wanhoop nabij, geen uitweg meer te vinden
In de rode draden verstrengeld, veelal inbinden
Naarstig op zoek, naar dat klein beetje licht
Troosteloos stilstaan, geen enkel vooruitzicht
In de verte lijkt wind wat stoom af te laten
Grote wolken opengeblazen, met de hemel praten
Verrassend kleine druppels vallen naar beneden
In de grond gesijpeld, een tragedie vermeden
Eindelijk wordt de lucht weer hemelsblauw
Roodgloeiende zon en fel dampende dauw

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Magisch mistgordijn gaat open, als de ochtend stilaan vertrekt

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dauw Landschap Nevel Uitzicht Zonovergoten

Reacties op ‘Vermist’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Vermist