het laatste moment
1/2/2017
alsof met een zucht
het zonlicht opgelucht
wegdeemstert
het laatste moment
vooraleer ik nog éénmaal
de kleur van je ogen
meeneem
het laatste moment
wanneer de grond
onder je wegzakt
je hart brak
het laatste moment
dat haar lichaam je aanraakt
de hemel naderbij komt
in blauwe en roze lichten
het laatste moment
die zijn gelijke amper kent
terwijl zonnig licht het Keltisch Kerkhof
voortschrijdend streelt
het laatste moment
dat ik de eerste keer
je naam fluister
terwijl enkel maanlicht meeluistert...
het laatste moment
spuwt Valentijn zijn Venijn
in de leegste ruimte
die leven voor je achterliet
speciaal voor jouw
op het laatste onverdachte moment
Ingezonden door
Geplaatst op
01-03-2017
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Opgelucht Wegdeemstert ZuchtReacties op ‘het laatste moment’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!