vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
We kusten stilte
ik wist je altijd
blindelings te vinden
maar het streepje maan
tekende mysterieus je naam
volgde het profiel
van je gezicht
prachtig werden de zachte
rondingen scherp uitgelicht
we kusten de stilte
van een dromend ervaren
om het paradijselijke in de
schepping samen te evenaren
wij hebben sterren gezien
maar in het volgen van de
wassende maan zijn er ook
stukjes hemel voorbij gegaan
wil melker
25/02/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘We kusten stilte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!