Verdriet is niet besmettelijk
We hebben nooit iets gestolen
(maak een uitzondering)
we stelen iemands geluk
maar nooit iemands verdriet.
We delen liever de smart
leggen volle hoofden op blote knieën.
Rustig maar schat, het geluk nadert bijna.
We zoeken manieren om voldoening te geven aan dit leven
waarvan we bewust zijn dat er vroeg of laat
een eind aan komt
willen we niet weten hoe, waar en wanneer
jij bemoeit je niet met Godmans zaken!
Ooit schrijven we ons in voor de dood.
De tandarts vult de gaatjes in ons leven
hij, waarvan we schrik hebben
dat het besef boven gras komt
en wij nadien de pijn voelen
daarvoor zijn we angstig
dit hebben we altijd vermeden
net als verdriet
dat nooit in ons boodschappenlijstje staat
wat we niet willen delen of krijgen van een ander
toch is verdriet niet besmettelijk
verdriet is niet besmettelijk schat.
Reacties op ‘Verdriet is niet besmettelijk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!