vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
wachtend op datmoment
Hoe zou het zijn als er nooit meer een morgen is
Nooit meer een dalijk , straks of zometeen .
Geen weg om te vragen want waar moet je heen ?
Wetend dat je er dan niet meer zou zijn
Je laatste gevoelens bestaan uit sterke pijn
En er is niemand die je helpen kan
Je hebt opgeven zweet je kapot en bent bang
Wachtend op het licht schijnt op je gezicht
Dan zijn de zorgen pas voorbij
Dan kan ik leven hoef ik voor niemand meer opzij
dan pas kan ik mezelf zijn …
Reacties op ‘wachtend op datmoment’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!