mezelf of iemand anders

soms begrijp ik mezelf niet,eigenlijk kan ik zeggen dat is mn levenslied.
hoe hard ik probeer om erachter te komen,het enigste dat ik in mn hoofd vind zijn fantomen.
ze trekken zo hard aan mn ziel dat ze ervoor zorgen dat ik altijd voor het kwade kniel.
soms lukt het om me er even van te bevrijden,maar ik denk dat we toch nooit zullen scheiden.
mn leven lijkt een duistere zoektocht naar diegene ,die me een beetje zou kunnen verlossen van een paar hele zware stenen.
soms schijnt er is een gouden zonnestraal,maar heb mn twijfels op een goed eind van het verhaal.
ik zou soms zo willen oplossen in atomen,want aan mijn tempo heb je helemaal de tijd niet om te bekomen.
wat doet me toch zo zwemmen tegen de stroming,heb ik het nog niet begrepen na de zoveelste poging.
ik ga het allemaal wat laten rusten,want ik zie in de verste verte nog steeds geen kusten.