vragen

kvoel me alleen en zo verloren,niets in dit nuchter leven kan me nog bekoren.
ik probeer er toch iets van te maken,hoe lastig en saai tis de enigste manier om er te geraken.
alles wat me dierbaar is verdwijnt geruisloos in de nacht,en mijn beurt is t enigste waar ik nog op wacht.
ben altijd al aangetrokken geweest door de donkere kant van ons bewustzijn,vele begrijpen dat niet maar voel me er soms zo fijn.
ik weet geen weg met mn emoties,zoveel pijn tis gewoon een te grote dosis.
het antigif heb ik nog niet gevonden,wil ik dat wel voel me nuchter helemaal net verbonden.
vind de toegang tot de juiste sleutels niet,er zijn maar weinige zaken waar ik nog van geniet.
zoals roodkapje kruimels leggen dat doe ik niet,wil soms gewoon alleen zijn met mn verdriet