vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ademden mystiek
hij was geen tovenaar
maar bezat de magie
om mensen te bevrijden
van de remmingen
waaraan zij vaak lijden
hij stal hun blikken
nam ze mee naar
onbekende plaatsen
liet ze warmte en dan
weer strenge kou ervaren
zij zaten op het
puntje van hun stoel
om als eerste zijn
emoties te voelen in
een hemels evenaren
zij ademden mystiek
toen hij heel diep
hun ziel aansprak
zijn helende warmte gaf in
een paradijselijke afscheidslach
wil melker
03/02/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Ademden mystiek’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!